Żyć....

Jak nie chce nikt...

Wciąż w cieniu...

W zapomnieniu...

Stać na krawędzi życia i wegetacji...

Wciąż szukać wyjścia z sytuacji...

Podnieść się na chwilę,

By znów spaść....

By jeszcze raz dotknąć dna...

Tak bardzo jestem na siebie zła...

Tak bardzo tym wszystkim zmęczona....

Wyciągam w górę ramiona...

Pomocy szukam....

O koniec wołam...

Niech przyjdzie kres mym cierpieniom...

Znów jestem na dnie...

Straszny bałagan jest w głowie mej....

                 *   *   *