"Bywa czasem, że ogarnia nas bezgraniczne uczucie smutku,

którego nie potrafimy opanować.

Spostrzegamy, że magiczna chwila tego dnia dawno już minęła,

a my jej wcale nie wykorzystaliśmy. (...)

Powinniśmy zawsze słuchać małego dziecka, którym niegdyś byliśmy –

i które wciąż jeszcze w sobie nosimy.

Ono dobrze wie, co to są magiczne chwile.

I choć często udaje nam się zagłuszyć jego płacz,

to jednak nigdy nie zdołamy stłumić jego głosu.

To dziecko, którym byliśmy, ciągle jest w nas obecne. (...)

Jeśli nie narodzimy się na nowo,

jeśli nie uda nam się spojrzeć na nasze życie raz jeszcze,

z dziecinną prostotą i entuzjazmem – to gubimy sens życia." (...)

                                                                                      P. Coelho