"...Ta róża,

Którą mi podarowałeś

Jest jakaś zaczarowana

Piękna

Biała

Taka niespotykana

Samotna

dumnie stoi w wazonie,

a ja uśmiecham się do niej

właściwie

to uśmiecham się do siebie,

a może

raczej do … Ciebie

już sama nie wiem

lecz o Tobie pomyślałam

Twoje słowa

sobie przypomniałam

miłe

czułe

pieszczotliwe

i Twe pocałunki tak żarliwe

oczy Twoje rozmarzone

i Twe niespokojne dłonie,

których dotyk

nawet teraz

słodkie wywołuje dreszcze,

bo miłość jest jak narkotyk

ciągle jej mało,

więc proszę o jeszcze,

a wszystko

przez tę różę białą,

bo nawet,

gdy Ciebie tutaj nie ma,

to ona

przywołuje me wspomnienia

i pragnę Ciebie mocno tak,

że serce

przyspieszonym rytmem bije

i tchu znów mi brak

i jedną myślą tylko żyję,

że w Tobie i w tej róży białej

mój świat jest cały..."