Nikt nie lata samolotem, więc tylko...

ŻAL

Zbyt dużo marzeń we mnie było,

za wiele złudnych oczekiwań.

Z kąta wypełznął, przyczajony cień

i zacznie się rozpływać.

Pokryje w bucie swojej,to co rozświetlało mrok.

w poczuciu bezkarności zapomni,

że mówił pięknie coś.

Poety słowa przywoływał,

do serca dotarł Wam.

Teraz w obłudzie swojej, perfidny kreśli plan.

Marzeniom naszym znów przyjdzie czekać,

lecz czy dane będzie nam?

Cóż...Historia się powtarza,

we mnie pozostał żal.

/własne/