śmieszysz mnie tym finezyjnym

spojrzeniem głupka

zatopionego w moich oczach

rozbawiasz przebiegłym skamleniem

rozanielonego kochanka

myśli o tobie już dawno

przekroczyły linię horyzontu

mierzi też wspomnienie

odznaczające się teraz bylejakością

nadchodzący poranek osacza ciebie

kobiecą przewrotnością

wciąż czujesz pod skórą cynizm

zepsutej laleczki

a ja z rozkoszą

dopijam nas jak poranne esspreso