امروز (پنج‌شنبه، 28 ارديبهشت‌ماه) روز بزرگداشت حكيم عمر خيام است.

 روز بزرگداشت خيام،اين شاعر و متفكر  بر تمامی اهل قلم و ادبيات ایران گرامی باد.

بنگر ز جهان چه طرف بر بستم ؟ هیچ

وز حاصل عمر چیست در دستم ؟ هیچ

شـمع  طـربم  ولی  چـو  بنـشستم  هیچ

من  جام  جمم  ولی  چو  بشکستم هیچ

چون عمر بسر رسد چه بغداد و چه بلخ

پیمانه چو پر شود چه شيرين و چه تلخ

خوش باش که بعد از من و تو ماه  بسی

از سـلخ  بـغره  آیــد   از  غـره   بـسلخ

گويند بهشت و حور عين خواهد بود

آنجا مي ناب و انگبين خواهد بود

گر ما مي و معشوق پرستيم رواست

چون عاقبت كار همين خواهد بود

هر دل كه اسير محبت اوست خوشست

هر سر كه غبار سر آن كوست، خوشست

از دوست به ناوك غم آزرده مشو

خوش باش كه هر چه آيد از دوست خوش است

 خيام فيلسوف، رياضي‌دان، منجم و شاعر ايراني در اواخر قرن پنجم و اوايل قرن ششم است. او در ترتيب رصد‌خانه‌ي ملك‌شاهي و اصلاح تقويم همكاري داشت و از آثارش به «جبر و مقابله»، «رساله في شرح ما اشكل من مصادرات»، كتاب «اقليدس»، «رساله في الاحتيال لمعرفه مقداري الذهب و الفضة في جسم مركب منهما»، «لوازم الامكنة» و رباعيات مي‌توان اشاره كرد.

یادش گرامی باد...