Czas płynie nieubłaganie
zatrzymać się nieskory,
znika młodzieńcza buta 
mam coraz więcej pokory.

Niedawno ocierałem
łzy w żoniny fartuszek,
męki ponosząc straszliwe
kiedy zabolał paluszek.

Okropny byłem gdy miałem
wszystkim dawałem lekcję,
wypiąć goły pośladek 
aby otrzymać iniekcję.

Dopadła mnie sprawiedliwość
nie wściekam się bez powodu,
dźwigam krzyż bez szemrania 
nie stękam jak za młodu.

Aby coś trafnie ocenić 
najlepiej to dobrze znać
tego co nazwę wymyślił
musiało też nieźle rwać

Podołam większym wyzwaniom 
choć ciężkie przezywam chwile
chętnie przyjmując za tych 
co nie udźwigną tyle.

IDOL