Słonko od rana świeci
płatki śniegu fruwają,
by wpaść na saneczki
dziadkowie zapraszają.

Sanki podoczepiane
głośno szczeka Brytan,
świst bata się rozlega
kulig rusza z kopyta.

Sosny świecą białością 
niczym skrzydła aniele,
kulig przez las się wije
jak sznurek serdelek.

Konie wesoło ciągną
nie czując męczarni,
wokoło się rozlega
wesoły śmiech dzieciarni.

Nagle dziadek przyśpiesza
konie w szalonym biegu,
ostro skręca w prawo 
wszyscy lądują w śniegu.

Zmarznięci choć szczęśliwi
konie ciągną z mozołem,
do domu wpadamy
babcia czeka z rosołem.

Po obiedzie wypada 
oddać się miłym akcentom
rysujemy laurki 
za tydzień dziadków święto.

IDOL