Już od rana do kuchni 
zakaz wstępu petentom,
gotowanie w pełni 
dziś babcine święto.

Babcia krząta się i zwija
wystrojona modnie,
frykasy szykuje by 
wnuki podjąć godnie.

Czas upływa już i wieczór
babcia kroków słucha,
a korytarz ciągle pusty
ni żywego ducha.

Już wystygło wszystko 
wśród grobowej ciszy, 
łezka się w oku kręci
i telefon ciągle milczy.

Siedzi smutna i zmęczona
aż jej lico zbladło,
choć chcieli - to nie mogli 
pewnie coś wypadło .

Jutro będzie lepiej
na pewno wpadnie które,
listonosz przyniesie
moją emeryturę .

IDOL