Kiedy wcześnie rano 
idącą Cię ujrzałem,
chociaż to tak odległe
o Włoszech pomyślałem.

W głowie układałem
dla Cię słowa canzony,
serce wyrywało 
do słonecznej Werony.

Gdy jeszcze do wczoraj 
niczym dziecko uśpione,
dzisiaj chce serenady 
śpiewać pod balkonem.

Nocą pływać Adygą 
słuchać jak gra lira,
kochać do szaleństwa 
jak za czasów Szekspira.

Miłość wyznać Tobie 
kochany usłyszeć,
niechaj płynąc do raju 
gondola nas kołysze.

IDOL