Jako wzięta pisarka 
siedziałaś na Parnasie,
urodą jaśniałaś 
jak gwiazda w pełnej krasie.

Piękno swojego wnętrza 
kwiecistymi słowami,
jak muzyk grałaś 
duszy akordami.

Przenikały me wnętrze 
odciskając w nim piętno,
każdym słowem budząc 
rodzącą się namiętność.

Piękną treścią utworów 
myśli odzwierciedleniem,
jak niewolnik pragnąłem 
być Twoim natchnieniem.

Atramentem i piórem
sylabą ,zwrotką i rymem
każdy chciałem poświęcić 
duszy i ciała centymetr.

Byle tylko być blisko 
przy Tobie mój Aniele,
lecz czy wystarczająco 
byłbym dobrym modelem?

IDOL