Na wysokim dębie 
siadł skowronek młody,
zamiast wyśpiewywać
to smętnie zawodzi.

Pyta go kolega
czemu płaczesz bracie,
widziałem cię z lubą 
w życie na bławacie.

Jeszcześ wczoraj dla niej 
serenady śpiewał, 
niczym woń kadzidła 
szczęście żeś rozsiewał.

Głos mi w gardle uwiązł
apetyt straciłem,
jestem niepotrzebny 
dla niej tylko żyłem.

Chciałem się zachwycać
cudnymi oczami,
mówiąc że się wstydzi 
zakryła rzęsami.

Kiedy próbowałem
wziąć ją w swe ramiona,
uciekła do domu 
wielce oburzona.

Całusa dać chciałem
dowód mej miłości, 
po nosie mi dała 
czerwona ze złości.

Prawiąc komplementy 
chciałem udobruchać,
odkręcała głowę 
wcale nie chcąc słuchać.

Więc pozostań wolny 
chodźmy na balety,
nikt ich nie zrozumie
takie są kobiety.

IDOL