Uśmiechnięta wstała
urocza Ludmiła,
noc prędko zleciała
bo cudownie śniła.

Chłop ze szychty wrócił
zgłodniały po nocy,
ona też spragniona 
robi słodkie oczy.

Przejrzysty peniuar
ciałko świeci gołe
oko pięknem kusi 
rozwinięty fiołek.

Dawaj mi śniadanie
szkoda czas marnować,
idę na podwórze
gołębie górować.

Zmierzyła go wzrokiem
dając za wygrane,
za to żeś niechętny
będziesz miał przesrane.

Mąż zadowolony
po podwórzu goni,
tymczasem listonosz
trzeci raz już dzwoni.

W uchylonych wrotach 
nieszczęście stanęło,
wczuł się prędko w rolę 
coś w chłopinie drgnęło.

Pociesza biedulkę 
muskając ustami,
w górę podskoczyła 
objęła nogami.

Szczeknął szybki ekler 
kobieta jęknęła,
pośród cichych westchnień 
jazda się zaczęła.

Schlapana koszula 
nie martwi gosposi,
radosna jak ptaszek
na kawusię prosi.

Kawą ,ciachem pieści 
kubeczki smakowe,
na odchodne dostał 
niezłe kieszonkowe.

Uważaj więc bacznie
co żoneczkę dręczy,
jeśli ją zaniedbasz 
wnet Cię ktoś wyręczy.

IDOL