Od wielkiej królowej
do zwykłej metresy,
kobieta w swym życiu 
wciąż miewa okresy.

Będąc nastolatką
łatwo się oburza 
ojcu nerwy szarpie
bez przerwy go wkurza.

Męża wciąż wyzywa
krew się w nim gotuje
znosi to z pokorą
choć go denerwuje.

Zięć wpada w jej szpony
bo kiedyś dał plamę
ciężki wiedzie żywot
nerwy ma zszargane.

Gdy sprawiedliwości
przepełni się czara
za zło wyrządzone 
spotyka ją kara.

Że wciąż jest nieznośna
przegina z kretesem
ktoś w ramach odwetu
ukarał okresem.

Co miesiąc boleści
hormonów gra burza
sama sobie winna
niech chłopów nie wkurza.
 

IDOL.