Zza okna dobiega
mdły odgłos kakofonii
tęsknota kroplami 
w mokre szyby dzwoni

Jak Syzyf strudzony 
rozłąką całonocną
biegnę się przywitać 
nie boję się zmoknąć.
 
Śmiało wyjdź uśmiechnięta
w otwarte ramiona 
nad nami z miłości 
otwarta osłona.

W sidła zaplątany
uroczej kusicielki
zlizuję spragniony
rozkoszy kropelki.

Zachłannie całując 
zwijam jak w ukropie
śląc prośby błagalne
marzę- o wielkim potopie.

IDOL