Z marzeń sennych powstałaś 
śmiałej myśli porywu, 
tęsknoty - rodzicielki 
pragnień nowych dopływu.

Ochoczo się zerwałem
z pierwszym brzasku świtaniem,
z głośno bijącym sercem
wyszedłem na spotkanie.

Z daleka Cię ujrzałem
raźnie naprzód stąpałaś,
nagle - na powitanie
słońca twarz zajaśniała.

W głębokiej dotąd ciszy 
ptasi chórek zaśpiewał,
jak w teatrze statyści 
ukłon zrobiły drzewa.

Spragnionego czekaniem
pięknem zaczęłaś karmić,
niczym tęcza na niebie
jaśniałaś kolorami.

Każdy krok Twój przybliżał
skrytych marzeń spełnienie, 
serce z piersi się rwało
spadło, tęsknoty brzemię.

IDOL