Choć mnie wychowano 
bywam aspołeczny,
nie dalej jak wczoraj 
znów byłem niegrzeczny.

Spotkanej kobiecie 
ani się skłoniłem,
oczka doń puszczałem
uśmieszki trwoniłem.

Zamiast się przedstawić
już żelazo kułem, 
wybiegając w myślach 
plan misterny knułem.


Tak jak z nut kłamałem
prawiąc komplementy,
choć jestem diabełkiem
mówiłem żem święty.

Pragnąc pocałować 
maniery nagiąłem,
nie prosiłem wcale
bez pytania wziąłem.


Źle potraktowałem 
prawie jak dzikuskę,
chociaż było chłodno 
to rozpiąłem bluzkę.

Niczym jak królewnie
przygotować łoże,
śmiało położyłem 
na twarde podłoże.

Nie bacząc na jęki 
prośby ni apele, 
podkręcałem tempo
swoje mając cele. 

Choć źle postępuję
sumienie me głuche,
wcale nie żałuję 
miast wyrazić skruchę.

Nawet ksiądz dobrodziej 
moje ego łechce,
takiego gagatka
w piekle nikt nie zechce.

IDOL