Ciemność nadciąga szara 
słońce się wolno chowa
dzisiaj dobiegła końca
moja misja życiowa.

Twoją ostatnią wolę
spełniłem co do joty
tylko smutek pozostał 
i łzy biednego sieroty.

Wicher ostrym podmuchem
przerwał łącząca nas nić
życie sens utraciło 
już nie mam dla kogo żyć.

Gdy co dzień Cię odwiedzam
dusza z bólu omdlewa
kwiaty na Twej mogile
smutku łzami podlewam.

Choć usta skarg są pełne
że tak mi źle bez Ciebie
nadzieja tli się iskrą 
że teraz jesteś w niebie. 

IDOL