Złożona jest z trzech części: metalowego obramowania z ostrzem na prowadnicach, skórzanym pasem oraz mechanizmem korbowym i drewnianym elementem z otworem na szyję. Jest również pojemnik na głowę o wymiarach 41 na 51 cm i prycza o długości 136 cm. Samo ostrze waży 51 kilogramów, a wysokość całej konstrukcji to 235 cm.

Narzędzie stało w osobnym parterowym budynku z czerwonej cegły, przylegającym do gmachu więzienia. Ciała ściętych w Katowicach przywożono do krematoriów w KL Auschwitz i tam spalano

Ostatnie słowa które słyszeli ścięci
"Ich übergebe Sie dem Scharfrichter!"

Relacja świadka

"Atmosfera grozy i lęku dochodziła szczytu co noc między godz. 22 i 24. W tym czasie wyprowadzano skazańców na egzekucję. Odbierano im ubranie, dając w zamian papierową koszulę. Przed egzekucją skazańca strzyżono i wygalano mu szyję. Zakutego w kajdany wprowadzano do izby straceń".

Ostatnie słowa ks. Jan Macha z Chorzowa
"Pogrzebu mieć nie mogę, ale urządźcie mi na cmentarzu cichy zakątek, żeby, od czasu do czasu, ktoś o mnie wspomniał i zmówił za mnie Ojcze Nasz (...)".

Po wojnie, zgodnie z jego wolą, na cmentarzu przy kościele w Starym Chorzowie, urządzono "cichy zakątek" i dokonano symbolicznego pochówku ks. Jana Machy Umieszczono w tym miejscu czarną tablicę z krzyżem i napisem: "Przechodniu! Ciała mojego tu nie ma, ale odmów Ojcze Nasz za spokój mojej duszy".

„Czerwona wdowa” znajdowała się  w muzeum Auschwitz , miła być umieszczona w Muzeum Śląska i co okazało się że są na Śląsku „osobniki” które uważały że nie powinno się pokazywać takich świadectw historii gdyż ich samopoczucie może być zagrożone