این چه شوریست که در دور قمر میبینم 
همه  آفاق  پر از فتنه و شر میبینم


هر کسی روز بهی می طلبد از ایام
علت آنست، که هر روز بدتر میبینم


ابلهان را همه شربت ز گلاب و قندست
قوت دانا همه از خون جگر  میبینم


اسب تازی شده مجروح به زیر پالان
طوق زرین همه بر گردن خر میبینم


دختران را همه در جنگ و جدل با مادر
پسران را همه  بدخواه  پدر  میبینم


هیچ رحمی  نه برادر  به برادر  دارد
هیچ شفقت نه پدر را به پسر میبینم


پند حافظ بشنو و خواجه برو نیکی کن 
که من این پند به از گنج و گهر میبینم

سلام به همه صبح شنبه ی همگی به خیر .هفته ی شادی پیش رو داشته باشین.

این غزل البته منصوب به حضرت حافظ وتو تعداد کمی از دیوانها وجود داره ولی من دوستش دارم.هر کی گفته وصف الحال گفته.