Zeskrobuję ze ścianek duszy

Warstwę zaschniętych marzeń

Odpadają od ciała całymi płatami

 To nie boli...

...Bolało gdy zamierały 

Ciskane w otchłań zapomnienia...

Bolało gdy w niespełnianiach jeszcze ciepłe

Jeszcze trwały...

Zaschnięta warstwa mego istnienia

Choroba popromienna zbyt małego jestestwa...