Ależ pięknie żółć się mieni 
W słońca promieniach
To pole dziś się w żółtą
Sukienkę wystroiło
Na wietrze jak baletnica tańczyło
A kiedy bardziej zawieje
Jak halkę habrową
Widać wśród czerwieni
To chaber i mak
Tak wśród żółci się mieni
A nie raz to żółte pole 
Biedronkę wepnie we włosy
I motyle przygarnie
By odpoczęły w swym locie
Na chwilę
Po widnokrąg żółte do błękitu sięga
Jak do kochanka się tuli
A kiedy wiatr ucichnie na chwilę
Marzy by znowu jak ranek nastanie
Zacząć nowe opowiadanie...