Idę ulicą,mijam domy
Domy piękne i bogate
Rozświetlone
I te ciemne ,wiekiem pochylone
Dziś zadaje sobie pytanie
Czemu udawałam,nic nie widziałam
To nieprawda
Od początku widziałam
Ale zawsze kiedy tylko zaczynałam
Zaprzeczalaś
Siniaki przypudrowalaś
Mówiąc to nic takiego
Potknęłam się 
Nie zauważyłam
Dziś już nie mogłaś złamanej ręki
Przypudrować i powiedzieć
Nic się nie stało
Choć bolało Ty się uśmiechałaś
No tak to co w domu
 Niech w domu zostanie
W tych domach już maski się zdejmuje
Przepraszam to słowo się słyszy
Tylko pytanie za co przepraszać
Oprawce
Jest mi dziś tak bardzo źle
Kiedy się dowiedziałam 
Co się stało
I uwierz mi już nie odpuszczę 
Będę przy Tobie murem stała
Dotąd dopingowała aż
Sprawiedliwość otworzy szeroko
 Swoje drzwi i policzy Ci
 Te wszystkie ,,super''dni
Zapłacisz za Jej łzy