Na granicy jestem
Jestem a może już nie
Bezsilność, lęk
Mroczny świat,karetki jęk
Kolejna dziś ...strach
A świat wiosną pachnie
Krzyczy żyj
Zagadką dusza
Rzucona dla wypelnienieCzłowieka
Czasem piękna ,ulotna
Jak róża pachnąca I śpiew słowika
Ale też czarna jak noc 
Bez treści,bez jednego wyrazu
Chora...
We własnym ciele brak miejsca

Bezsilność,rozkładają ręce

Nie starcza siły
Smutek...
Przymknięte oczy 
Nigdy bezczynność nie była w cenie
Każdy to widział
Dziś biel szpitalnych łóżek
Ból i płacz
Nieme błaganie i pytanie
 Człowiek powinien żyć dotąd
 Kiedy nie musi być zależny od nikogo
Czarne myśli...nie mam dla kogo żyć
A kiedy cisza nastanie
To będzie moje pożegnanie