Rok odszedł bardzo już zmęczony
Dzwony biją na Rok Nowy
Zmiany, zmiany to jest pewne
Ale czy nadzieje?
Błyski kolorowe uśmiech wywołują
Lecz jutro już zwykły dzień
Szarość i codzienność
I uśmiech mniej radosny
Karuzela znów z cenami 
Optymizmu tym nie budzi
W koło ludzkie twarze ale 
Jak by mnie przyjazne
Myśli gonią ,nie zatrzyma
Czas co pędzi coraz szybciej
Jakaż znowu będzie mina gdy
Zabraknie do pierwszego?
I tak siedzę w głębi ciszy
Roku jaki będziesz ?
Czym zaskoczysz ?
Kij ma przecież dwa końce
Zgasi słońce czy rozświetli?
Pytań wiele, niepewności
Wnet wybory...
Może one dadzą szansę?
I wirusy gdzieś odpłyną
No i człowiek człowiekowi 
Bratem będzie a nie wilkiem