Dumne, wyniosłe,bielą nieskalaną
Przysiadłam na ławce nad stawem
Patrzę ciekawie ... łabędzie
One na całe życie związane
Kiedy jedno odchodzi,drugie 
Do końca zostaje samo
Z ludźmi nie zawsze tak bywa
Choć miłość prawdziwa
Lecz życie trudne samemu
W chwili gdy spokój się poczuje
Zapisze te zdarzenia,najpiękniejsze chwile
Uwiecznie słowem,niech kiedyś przeczytają
Szczęście od losu dostałam
Czas to jak mówią ...pieniądz
Choć tych nie liczę 
Czemu tak mało na życie się dostaje?
Są w życie piękne chwile
Lecz one za szybko mijają
Zostaje tęsknota,cisza dzwoni
Zmęczony umysł nie umie myśleć poprawnie
Jest noc,doczekać poranka
Pytanie jedno...czy warto?
Blady świt budzi się po nocy 
I ptak nieśmiało śpiewa
Delikatne ciepło czuję
Ach to kot, jego mądre oczy 
Wpatrują się we mnie
Dopomina się pieszczoty
Nie myśli rezygnować
Wtula się bardziej i bardziej
Ciepło i mruczenie spokój budzi
Leczy rany...
Choc bez słów to jest ,ale czuję
Jak miód wlewa się na moje serce