Wspomnienie maluje obrazy 
W złote ramki obsadza wyrazy
I słów całe naręcza jak jaskółek sznur
Siedzących na drutach układa
Zapisz te nuty ,zachowaj
Tą pustkę tuszują obrazy
Czas tęsknoty duszę bolącą
Odsłania...
I te oczy co łzami ubrane 
Bolą i nie przestają
Usta zamarły milczeniem zamknięte
Juz nie wymawiają słów
Które niczego nie zmienią
Pamiętać będę ten ogród 
Rozkoszy...
I czułość słów 
Tą naszą bliskość
Która smakowała jak
Najlepsze z królewskich dań...