Tęsknota ty idiotko głucha
Tyle raz to mówiłam
Tyle razy Cię prosiłam
Idź że sobie ,nic po Tobie 
Gdy znikniesz ,przestanę płakać
Może nawet będę skakać

Nie wiem jeszcze co zrobię
Tęsknota jest w nas
Wraz z nami przez życie idzie
Jest jak niezniszczalna siła
Jest jak nuta która brzmi w sercu
Choć jest smutna ale budzi cień nadziei
Mijamy dni,miesiące,lata
Pragnąc znaleźć bliskość i ciepło
By zmienić smutek w radość
Tęsknota przypomina o tym co było
Ale już nie wróci...

Ciągle wędrujemy do przodu mimo tego
Trudna jest samotna wędrówka 
Lecz zmusza do przeszukiwań
W niej też znajdujemy głęboko pochowane nadzieje
W ciszy tęsknota nam też towarzyszy
Zmusza do refleksji i zatrzymania
Budzi też wiarę na lepsza przyszłość
I w końcu znalezienia szczęśliwego portu