Noc okrywa krwawe niebiosa

Uciec nie możesz

Nie stój w miejscu! Biegnij!

Nogi niczym kamienie

Drzewa wrośnięte w ziemię

Uciekaj! Krew zalewa dolinę

Księżyc ognisty na świat patrzy

Zimnym okiem jakże to?!

Ogień gorący, lodowate spojrzenie

Uciekaj! krzyczy umysł, ciało stoi

Noc otula Twe oczy, mgła owija się wokół stóp

Dlaczego stoisz? Dlaczego nie odejdziesz?

Szept sączy się w uszy

Zamykasz oczy, patrzysz w ciemność

Dalej widzisz niż ktokolwiek inny

Wierzysz w niezwykłość siebie

Uciekaj! Krzyk stłumiony

Nie odchodzisz, bo i po co?

Jesteś ponad tym, widzisz więcej

Jęki umarłych budzą Cię

Rozumiesz, pułapka bez wyjścia

Uciekaj! Słowa odpłynęły w nicość

Stoisz i patrzysz, oczy zamglone

Noc, wszędzie noc, gdzie światło?

Księżyc umiera, usycha świat

Stoisz i patrzysz

jak nadchodzi śmierć.....