" Miłość to bardzo silne uczucie, które posiada dar czerpania sił z przeszłości. Potrafi zanurzać się w sentymentalnych wspomnieniach i karmić pamięć tym co najlepsze. Tak jak fale przypływu wyrównują piasek, tak i ona wygładza pozaginane rogi naszego życia i stwarza pozory gładkości oraz swobodnego żeglowania bez cienia smutku. Miłość ma swoje plany i wierzy w ich realizację nawet wtedy, kiedy szanse na ich wykonanie są niewielkie. Ale to najpiękniejsze uczucie musi się czymś karmić, bez ciągłych dostaw paliwa jej rozgrzany piec wygasa a potem ostyga. Tym strategicznym surowcem, bez którego nawet największy żar osłabnie jest ludzkie życie. Gdy jego zabraknie, to samotność krok po kroku dokonuje dzieła zniszczenia unicestwiając to co zbudowała miłość. Wraz z wiekiem tętnice naszego ciała zatykają się znużeniem i brakiem pamięci o tym co najpiękniejsze. Samotność odkładając się we wszystkich naszych komórkach, powoli zatyka życiodajne kanały i coraz mniej pozytywnych uczuć przenika przez nasz organizm. Powoli wszystko się kończy, nie wyłączając nas"