Ach, nie płacz, nie płacz,

to jest takie nic, smutne ucichanie,

a właściwie to jest cisza pierwsza i jedyna...

usychające kwiaty nad mdlącym posłaniem...

i właściwie nic...

i pusta głębia...

nocą cichy las bezczuciowych istnień,

wyblakłe jaźnie trwające bezdrganiem.

A właściwie to jest tylko wielkie zakończenie


nieskończonym snów...

nieznane cierpienie...

Ach, nie płacz, nie płacz...
Już cię nie rozumiem..."

[Krzysztof Kamil Baczyński]