Jakie by było życie
Bez słońca i bez uśmiechu
Trzeba je tylko odnaleźć
W życia codziennym pośpiechu.

I trzeba słońce rozdawać
I kochać wszystko co żyje
I szukać w ludziach dobroci
Bo w każdym ona się kryje.

Bo jeśli serce zmęczone
Zamknie się w swoim cierpieniu
To dobroć wtedy ukrywa
I nie wie o jej istnieniu.

Lecz jeśli promyk słoneczka
Dotrze do serca piwnicy
Znajdzie tam pokład dobroci
Schowany gdzieś w tajemnicy.

Więc warto dotrzeć do serca
Z miłości oliwną gałązką
Bo gdy się ono otworzy
Odda Ci dobroć z nawiązką: