Są takie serca,które pragną by Ci było źle
Są takie marzenia,co nigdy nie spełnią się
Są takie sny, w których uśmiech jest miły
Są takie dni,w których blask Nadziei jest cichy.

Gdzieś w tym wszystkim człowiek zagubiony
Wśród własnego życia,wśród swojej utopii
Błądzi oczami serca,szukając wytchnienia
W duszy swej słowa Miłości pragnie wymieniać.

I choć Miłość ogarnęła zagubionego człowieka
On wciąż szuka,na coś jeszcze innego czeka
On pragnie mieć siły do życia wzniosłego
By w blasku tej siły dojść do życia owocnego.

Cóż dzisiaj mogę dać,oprócz Miłości
I słów szeptanych w duszy...w jej czystości?
Na rozstaju dróg serce moje znowu stoi
Jak bardzo,jak bardzo życia serce się boi...