Leśmian Bolesław
Sen



Śniło mi się, że konasz samotnie,

Mnie nie było, ale jestem już!...

Biegłem do cię powrotnie, powrotnie

Poprzez gęstwę błyskawic i burz.



Leżysz - męką szpecona bezkarną

I zanikiem wychudzonych lic

Dłonie twoje do próżni się garną...

Patrzysz na mnie i nie mówisz nic



Więc porwałem cię w ramion spowicie

Razem z śmiercią, co twe piersi ssie -

I swe własne tchnąłem w ciebie życie -

Tchnąłem życie- i zbudziłem się!