BEŻOWE FLAGI
Portale społecznościowe potrafią zaskoczyć trafnością w nazywaniu pewnych elementów związku. Właśnie dzięki nim dowiadujemy się, na co zwrócić naszą uwagę w bliskich relacjach. Pojęcia: gaslighting, mansplaining czy red i green flags są nam doskonale znane właśnie dzięki profilom na TikToku czy Instagramie. Zielone flagi są wskazówkami, o tym które zachowania prezentowane przez naszego partnera mogą podpowiadać nam, że relacja z nim może dobrze rokować. Czerwone zaś bywają często wskazówkami, że być może spotykamy się z niewłaściwą osobą, a relację należy poddać "rewizji".
Czym jest beżowa flaga?
Beżowe flagi stały się popularne dzięki Caito - tiktokerce oceniającej profile kobiet i mężczyzn w aplikacjach randkowych. Określenie to ma świadczyć o tym, że ktoś jest nudny i nie ma zbyt wiele do zaoferowania drugiej stronie. Caito podkreśla, że beżową flagę możemy zauważyć już po odwiedzeniu samego profilu danej osoby oraz przeczytaniu widniejącego na nim opisu. Powielające się, krótkie i mało kreatywne zdania, takie jak choćby "lubię dobrą muzykę" czy "kocham zwierzęta", to według niej pierwsze sygnały zwiastujące niepowodzenie w relacji.
Jeden odcień beżu to za mało
By ułatwić rozpoznanie beżowej flagi, Caito wyszczególniła na swoim profilu kilka kategorii. Wśród nich znalazły się "travel beige", "fitness beige" oraz "hot girl beige". Pierwsza z nich odnosi się do osób, których jedynym zainteresowaniem są podróże. Ci użytkownicy aplikacji randkowych, poza wzmianką o zwiedzaniu świata, nie ujawniają swoich cech charakteru ani innych informacji, które mogłyby cię zainteresować. Kolejna beżowa flaga dotyczy wszystkich miłośników siłowni, skupionych wyłącznie na rzeźbieniu własnego ciała oraz publikowaniu prezentujących je zdjęć. Ostatnie określenie związane jest natomiast z kobietami, które swoje profile opierają na urodzie i niczym więcej.
Idąc tym tropem, możemy już domyślać się, że za beżowe flagi będzie można uznać te znaki lub zachowania, które wskażą nam niezbyt szkodliwe cechy partnera, które w relacji będą oznaczać nudę lub niegroźne, ale dziwne postawy osoby, z którą się spotykamy. Odeślą nas do uznania, że dana osoba idzie utartymi schematami, próbuje wpasować się w mainstream, a w efekcie - po prostu nas zanudzić.
Chodzi tu m.in. o utarte i nadużywane powiedzenia lub opisy swojej osoby. "Kocham podróże", "Lubię pizzę z ananasem? Daj w lewo", "Szukam kogoś, kto za mną nadąży" - to najpopularniejsze przykłady.
Kolejnym aspektem są rzecz jasna zdjęcia, bo cóż jest ważniejszego na popularnych portalach randkowych niżeli właśnie one? Beżową flagą są tutaj wbrew pozorom zdjęcia ze zwierzakami. Pewna influencerka określiła to w taki sposób: "Serio, używacie zdjęć piesków, żeby zamaskować brak ciekawej osobowości?". Również jeśli osoba na swoim profilu ma wyłącznie zdjęcia z kieliszkiem wina, przy stoliku ze znajomymi w barze lub z drinkiem na tle basenu, może to budzić nasze podejrzenia i kierować nas w stronę pytania: "Czy spędzasz swój wolny czas w jakikolwiek inny sposób niż przy wysokoprocentowych napojach?". Nie musi to oznaczać rzecz jasna nałogu, ale może być właśnie tą delikatną, beżową wskazówką, że może czekać nas rozczarowanie.
Beżowe flagi w związku
W trwającej już relacji beżowe flagi są natomiast definiowane nieco inaczej. Nie są to już wyłącznie ostrzeżenia przed tym, że partner może okazać się nudny - tutaj pojęcie to zostaje rozszerzone. Nie powodują one, że powinniśmy poddać pod wątpliwość sens bycia w danej relacji, ale po prostu sprawiają, że możemy poczuć się nieswojo. Nie oznaczają błędów moralnych, nie ranią drugiej osoby, nie świadczą też o poważnych problemach. Wprawiają nas jedynie w dezorientację. Może to być sposób, w jaki przeżuwają i połykają pokarm. Może to być również coś tak nieznaczącego i prozaicznego, jak np. zapisywanie swoich rodziców w telefonie nie jako "mama" i "tata", a pełnym imieniem i nazwiskiem czy ustawianie minutnika zamiast budzika. W bardziej łagodnym toku rozumowania, są to po prostu niewinne cechy charakterystyczne, które mogą spowodować pojawienie się w naszej głowie pytania: "Hmm, ok?".
Beżowe flagi w opiniach
Choć wielu użytkowników TikToka zgadza się z prezentowanymi przez Caito spostrzeżeniami, nie brakuje osób, które są do nich sceptycznie nastawione. Niektórzy twierdzą bowiem, że publikowane przez użytkowniczkę treści są przesadzone oraz dopatrują się problemów tam, gdzie ich nie ma. Dlatego tak ważne jest, by podchodzić do publikowanych w aplikacji treści z dystansem oraz nie traktować ich zbyt personalnie.
Pamiętajmy również o tym, że każdy z nas ma jakieś niecodzienne zachowania czy cechy, które poniekąd stanowią o naszej wyjątkowości. W istocie fakt, że ktoś nie wysyła żadnej beżowej flagi może być uznane za czerwoną flagę. Odrobina beżu nie zaszkodzi nikomu zwłaszcza, gdy szukamy czegoś stabilnego.
Podsumowując, odnoszą się one do szerokiego zakresu zachowań i cech, ponieważ dla każdego mogą wskazywać na coś innego.
A co dla Was oznaczają „beige flags”?
Co dla Was jest "beżową flagą"?
Czy sugerujecie się nimi?

Źródło:
https://kobieta.interia.pl/zycie-i-styl/news-bezowe-flagi-w-zwiazku-neutralnie-czy-dziwnie,nId,6852548#google_vignette
https://www.ofeminin.pl/milosc/zwiazek/bezowe-flagi-czyli-nowy-trend-randkowy-na-tiktoku-sprawdz-co-oznacza/qktm306

Kolonek Korniszonek

Przyjdż kolonek,
Na postronek.
Jako Twój patronek,
Będę sypał Ci mamonę.

Nawet bez koronek.
Nie tknę Twych golonek.
Jeden tylko mam warunek,
Krótki będzie sznurek.

Nie wyskoszysz mi za murek,
Wbijesz się w mundurek.
Choć do szkoły masz pod górę,
To zrobimy tę maturę.

Za niedługo, za dni kilka,
pierwszy test: arabica,
Potem francuz: ustny,
Bo Twój język jest rozpustny.

Otwórz tę pyskatą buzię,
Ze spokojem i na luzie.
I do rączki coś tam włożę,
Całe życie Ci ułożę.

Bezrobocia Ci nie wróżę.
Zaprowadzę pod "Czerwoną Różę",
Tam dostaniesz łoże, gościnne,
Będziesz Wielką Panią, tak jak inne.

Wnet zapomnisz o wyjazdach,
O voyage'ach i wakacjach,
Zamiast holiday
Będzie **** daj.

Jeśli pragniesz grilla,
To jest Twoja chwila.
Wsady będą częste,
A napoje gęste.

Kolonek bez koronek

Wyskoczył kolonek,
Ze swoich stronek,
Nie zdjął walonek,
Ten "salcesonek".

Marzy mu się worek,
A może też potworek,
Nie zliczysz oponek,
Więc szanuj ogonek.

Bo ten kolonek,
To nadmuchany kondonek,
Co nie ma koronek,
A chce złoty pierścionek.

I odda swój przedsionek,
W zamian za pierścionek,
Bo lubi gdy trzonek,
Buha (ha ha) do kieszonek.

Seks astralny

Osoby praktykujące eksterioryzację* często ulegają pokusie wypróbowania seksu astralnego.

Seks astralny niewiele różni się od zwykłego. Różnica polega na tym, że zamiast partnera fizycznego, pojawia się astralny.

Może on przybierać różne formy. Na pozór jest niewinną zabawą, która daje dużo przyjemności. Za jego uprawianiem zdają się przemawiać takie racje, jak: bezpieczeństwo (nie da się zajść w ciążę), wygoda, możliwość zajmowania się tym dowolną ilość razy w ciągu doby, niezależność od przeszkód w postaci zgody rodziców, czy oficjalnego partnera osoby, z którą się go uprawia. Jednak skutkiem takich praktyk bywa uzależnienie się, nie tylko od przyjemności seksualnej, ale i od istot astralnych.

Najbardziej popularna praktyka odkrywania radości seksu astralnego wiąże się z onanizowaniem się. Sama masturbacja nie jest dowodem opętania, choć wielu moralistów chciałoby tak ją traktować! Osoba, która się tym zajmuje, może łatwo przejść od fantazji do obcowania z jakąś atrakcyjną istotą astralną. Wszystko zależy od jej sensytywności i nieprzystosowania do życia w świecie ludzi. Z podobnych przyczyn w seks astralny może się przerodzić również obcowanie z “wirtualną kochanką” lub “wirtualnym kochankiem”.

Uprawianie seksu z astralnymi kochankami może dotyczyć nie tylko samotnych onanistów, ale i osoby pozostające w dobrych związkach i mające udany seks. Jednak u tych osób pojawia się zwykle znacznie większe zapotrzebowanie na seks, niż możliwość zaspokojenia go.

Zdarza się również, że kobiety w astralnym świecie “współżyją” ze swym mistrzem (guru, ksiądz), albo z “kosmitami” (nie spotkałem dotąd faceta, który robiłby “to” z kosmitkami!). Zawsze jednak za tego typu praktyką kryje się frustracja seksualna. Zdarzają się też silne lęki przed odrzuceniem lub zajściem w ciążę.

Zabawa zaczyna się niewinnie – od ciekawości. Za nią jest przyzwolenie na bliski kontakt, a potem pojawia się coraz większe pożądanie, bez zaspokojenia którego już nie chce się zasypiać. To już ostatni objaw uzależnienia.

Trudno wyjaśnić, ale z jakichś powodów od agresji seksualnej duchów nie są wolne nawet dzieci. Wśród zmarłych zdarzają się przecież i pedofile.
Bywa też, że do chętnych astralnych igraszek przychodzą eksterioryzujące osoby żywe. Zdarza się to, kiedy np. pacjentka “zakocha” się w swym uzdrowicielu lub guru, a pozostaje w związku z innym. Podobnie i do mężczyzn mogą przychodzić eksterioryzujące kobiety.

Powyżej opisane przypadki dotyczą biernego uprawiania seksu astralnego. Ich terapia musi zacząć się od przyznania się do frustracji, do niskiej samooceny, która nie pozwala na aktywność w świecie ludzi, a często też dodatkowo od uwolnienia od lęku przed ciążą. Przyznanie się do tego to dla wielu osób zadanie, które wydaje się być ponad ich siły! A jednak trzeba się go podjąć!

Aktywną formą uprawiania seksu astralnego jest seks w eksterioryzacji. Eksterioryzacja to świadome opuszczanie ciała fizycznego przez ciało astralne. Wielu ludzi fascynują możliwości odbywania podróży astralnych, a część z nich pociąga seks astralny. Tu jednak ryzyko uzależnienia od istot astralnych jest niewielkie. Raczej możemy mieć do czynienia z nałogową eksterioryzacją w celach seksualnych. Nałogowiec pragnie tylko eksterioryzować w celach seksualnych i traci zainteresowanie życiem w świecie materialnym.

Ze strony aktywnej nie widać prawie niczego, co mogłoby się wydawać szkodliwe. Ale ze strony osób, do których przybywa astralny partner, sprawa wygląda nieco inaczej.

Kiedyś w jednym z klubów psychotroniki poznałem starszego pana – jogina. Miał młodą i atrakcyjną żonę, ale członkinie Klubu skarżyły się, że przychodzi do nich nocą kochać się z nimi, a przy okazji zasilać energią życiową. Po “seksie” z nim czuły się wyraźnie osłabione – wyssane z energii.

Zdziwiłem się też, kiedy dowiedziałem się, iż jeden z moich znajomych mistrzów reiki przyznał się, że stał się kochankiem astralnym znacznie starszej od niego pani, bo podobała mu się jej energia, której potrzebował do uzdrawiania innych! Jednak jej to nie odpowiadało, więc zakończyła ten proceder koncentrując się na niezależności od niego.

Z podobnymi przypadkami spotkałem się, kiedy to kobiety padały ofiarami “uzdrowicieli” działających na odległość. Oni to nieco poprawiwszy zdrowie chętnym do tego paniom, w pewnym momencie zaczynali używać ich energii do uzdrawiania innych. Zdarzało się, że ta praktyka wiązała się z silnym uzależnieniem seksualnym od “terapeuty”.

Z pewną panią, która sprawiała na uzdrowicielach dobre wrażenie, seks astralny uprawiało kilku bioterapeutów, w tym i kobieta. Wszyscy pobierali od niej energię i nie przejmowali się skutkami ubocznymi. Kiedy zostali zdemaskowani, zamiast grzecznie wycofać się, przystąpili do walki o swą ofiarę!

Inny przypadek dotyczył dyrektorki banku – pani starszej i dystyngowanej, do której “przykleił się” silny facet – polityk i który podczas uprawiania seksu astralnego usiłował wpływać na jej decyzje w sprawie przyznawania kredytów, finansowania jego partii itp. Ta pani posłuchała moich rad i zaczęła afirmować, że uwalnia się od wszystkich jego presji i wpływów. Później, że jest od nich wolna. Ale najtrudniej było jej z afirmacją, że Bóg ma dla niej wspanialszego kochanka. Najpierw w ogóle go nie chciała (bo to już “ten” wiek), a potem żal jej było utracić takie przyjemności. Jednak wszystko dobrze się skończyło.

Osoby uprawiające seks astralny aktywnie, to nie tylko mężczyźni. Kobiety czynią to przede wszystkim w celu doenergetyzowania się (wampiryzmu energetycznego), lub odmłodzenia (czyli wyssania energii z młodszych mężczyzn). Bywa, że mają zbyt niską samoocenę, lub czują się za stare, by uprawiać seks fizycznie. To dlatego, aby ich terapia mogła się powieść, powinny podnieść samoocenę w roli kochanek i poczucie bezpieczeństwa. Powinny też nauczyć się pobierać energię życiową z kosmosu, lub od drzew i roślin. Często potrzebują terapii regresingowej.

Przed nawiedzającym nas wbrew woli kochankiem astralnym można się bronić. Podstawa tej obrony polega na uwolnieniu się od zachłanności na seks astralny (może też na konkretną osobę) i na stworzeniu bariery mentalnej między ofiarą a “kochankiem”. Ważne też jest uwolnić się od frustracji, czyli skoncentrować na zaspokojeniu swych potrzeb seksualnych w “normalny” sposób.

Podjęcie decyzji o rezygnacji z seksu astralnego może się wydawać trudne, bo to bardzo przyjemne doświadczenie. Jednak warto zdać sobie sprawę z faktu, że pociąga za sobą wiele niekorzystnych skutków. Jednym z nich jest mieszanie różnych energii i telepatyczne przejmowanie różnych zbędnych w rozwoju energii i wyobrażeń.
Na agresję seksualną ze strony podróżników astralnych często bywają narażone znane gwiazdy filmowe, estradowe i modelki. Dlatego wiele z nich prowadzi bogate życie seksualne w rzeczywistości. Na to często “załapują” się podróżnicy astralni. Hm, jeżeli lubią trójkąty lub orgie?

Zdarza się, że osoba będąca obiektem astralnej agresji seksualnej wyciąga energię ze swych kochanków astralnych, by wykorzystać ją dla własnych celów. Taka bywa kara za gwałcenie mistrzów, uzdrowicieli, czy magów. A wśród gwiazd show – biznesu i takich nie brakuje! Dla niektórych to jedyna motywacja, by zyskać sławę!

Pół biedy, kiedy oboje zabawiający się w seks astralny kochankowie godzą się na to. To ich sprawa. To może ich zbliżać i satysfakcjonować w chwilach rozstania fizycznego. Kiedy jednak jedna ze stron jest wykorzystywana, gwałcona lub wysysana z energii, to już nie jest zabawa, tylko świadome krzywdzenie ofiary. Mogę pojąć, kiedy czynią to politycy, więźniowie, czy inne osoby bez skrupułów. Ale nie pojmuję, dlaczego czyni tak wielu uzdrowicieli, którzy na co dzień deklarują: “miłość, miłość i jeszcze raz miłość. Przede wszystkim nie krzywdzić!”, którzy deklarują, że ich najważniejszą misją jest pomagać biednym, chorym i skrzywdzonym.

Przykre to, ale i na takich uzdrowicieli można się natknąć. A kiedy już zorientujemy się, o co chodzi, można się od nich odciąć. Warto pamiętać, ze modlitwa w intencji bożej opieki i ochrony powinna dać wystarczającą ochronę. Powinna, jeżeli z ufnością płynie z serca, a nie jest bezmyślnym klepaniem cudzych formułek.

Kiedy fascynuje kogoś seks astralny, warto, by powtarzał sobie:
Bóg ma dla mnie zawsze coś lepszego od seksu astralnego.

Bywa, że potrzebna jest pomoc zawodowego egzorcysty (nie daj Boże księdza!).

Nie zachęciłem cię do rezygnacji z zabawy?
Cóż, wszystko to rzecz gustu. Warto tylko pamiętać, że eksterioryzacja i seks astralny, to nie są praktyki duchowe.

W samym uprawianiu seksu astralnego w pewnych okresach życia nie widzę nic złego. Jednak warto zwrócić uwagę na to, by był on uprawiany dobrowolnie i przez drugą stronę.

O takiej dobrowolności nie ma mowy, kiedy zaczyna się współżyć z istotami “nie z tego świata”. To naprawdę zaczyna być niebezpieczne. Niebezpieczne też okazuje się popadnięcie w nałóg. Poza tym może być fajnie.

Leszek Żądło

źródło:
https://www.ezosfera.pl/leszek/artykuly

* Eksterioryzacja to sztuka podróżowania poza ciałem, która według entuzjastów zjawiska polega na postrzeganiu świata spoza własnego ciała. Według ezoteryków można doświadczać jej nieświadomie lub wywołać celowo przy użyciu specjalnych technik.

PS
A teraz drodzy userzy GD, słowa "seks astralny" zastąpmy słowami "seks wirtualny", a "eksterioryzację" słowem "wyobraźnia". :-)

Czy tym toksycznym również?

Wiadomo nie od dziś, że laski potrafią zrobić facetowi sieczkę z mózgu tylko dlatego, że uległ ich wdziękom i zakochał się. Wkurwia mnie generalizowanie, że faceci to skurwysyny, stosujący przemoc fizyczną, psychiczną, ekonomiczną, etc. Znam facetów „skrzywdzonych” a że to słowo może źle się kojarzyć, to powiem „dotknięci” przez złe kobiety. One często się wspierają i tworzą jakieś grupy wsparcia.
A czy słyszeliście, aby faceci w jakiś sposób wspierali się nawzajem i mówili jak im źle? Jasne, że nie, bo taki facet to od razu mazgai i kojarzy się z męską pizdą. A kobiece wolno okazywać słabość, płakać na zawołanie, żądać więcej od życia... Dlaczego? Bo jest nazywana „słabą płcią” gdyż nie ma penisa ani mięśni jak facet. Wychowane w takim duchu mają wysokie wymagania i oczekiwania, ale nie stosuj tego w drugą stronę, w stosunku do nich.
Czy więcej jest toksycznych mężczyzn, czy toksycznych kobiet? Nie mam pojęcia, ale pozwolę sobie wypunktować wg „zasług”.
Księżniczka.
Egocentryczna, skupiona tylko na sobie i swoich potrzebach, a wszystko kręci się wokół niej. Spróbuj się sprzeciwić to będzie foch i obrażane się. Finansowanie wyłącznie jej zachcianek, a mężczyzna już się nie liczy. Nieważne, że ona też ma tyle samo rąk i też mogłaby zarabiać więcej, gdyby się postarała. Mówię o relacji, w której nie ma dzieci i oboje pracują. Zabieranie do restauracji, organizowanie czasu wolnego, prawienie komplementów, zainteresowanie ze strony faceta, ale to nie działa w dwie strony i on nie dostaje komplementów. Mężczyzna to nie podnóżek czy clown od zabawiania kobiety i załatwiania jej spraw.
Debilka.
Nie posiada za grosz szacunku do mężczyzny, którego obraża publicznie i jest w stosunku do niego agresywna podczas gdy on jej się nie czepia ani nie jest złośliwy. Kompletnie nieprzewidywalna potrafi w jednej chwili być jak aniołek, by za chwilę zmienić się w totalnie jadowitą żmiję, próbuje jak najbardziej dowalić przy innych ludziach, także przy znajomych. To przykład brutalnego wręcz braku szacunku. Jeśli pozwolisz na to, ona poczuje nad tobą władzę i nie będziesz miał jaj, żeby powiedzieć STOP.
Wieczna Pesymistka.
Sądzicie, że choroba psychiczna dotyczy niewielkiej ilości osób? Zdziwilibyście się ilu ludzi w Polsce ma jakiś problem ze swoją psychiką. Fakt, że nie chodzi do psychologa/psychiatry nie powoduje, że wszystko jest na pewno OK. Problem z osobowością dotyczy prawie miliona osób w Polsce. Bardzo trudny przypadek, ponieważ taka osoba ma zaburzone poczucie własnej wartości. Nie czuje się godna by być kochaną i nie wierzy często w szczere intencje partnera. Jest przyzwyczajona do zadawania bólu, dlatego takie osoby często trwają w swoich związkach, ponieważ uważają że takie jest ich przeznaczenie.
Zazdrosna do przesady.
Dość często kobieta z zaburzonym poczuciem pewności kontroluje partnera, ponieważ nie wierzy, że ten facet ją wybrał i naprawdę ją chce. Nie zasługuje na miłość i na to, by być z tym mężczyzną. Szuka na siłę powodów niewierności i stąd to kontrolowanie i sprawdzanie, by go na czymś nakryć. Takie zachowania nic nie dają, bo jeżeli mężczyzna ma zdradzić kobietę to zdradzi ją właśnie za jej zachowania toksyczne, gdyż będzie nią zmęczony. Nikt nie ma prawa ubezwłasnowolnić. Jesteś wolnym człowiekiem a każdy kto cię sprawdza i kontroluje jest chorym człowiekiem. Taka przypadłość potrafi być naprawdę pojebana.
 Przeźroczysta.
"Ghosting to stosunkowo nowa nazwa. Pochodzi z języka angielskiego od słowa duch i odnosi się do specyficznego sposobu kończenia relacji romantycznych, seksualnych oraz przyjacielskich i sąsiedzkich. Ghosting polega na tym, że partner lub bliska osoba znika nagle w niewyjaśnionych okolicznościach. Nie odbiera telefonów i nie odpisuje na wiadomości. Kasuje profil na portalu społecznościowym i więcej nie pojawia się w życiu drugiej osoby. Osoba porzucona jest zdruzgotana i zastanawia się, co przyczyniło się do takiego nagłego zniknięcia. Cała sytuacja staje się bardzo dziwna, gdyż zniknięcia partnera nie poprzedzają kłótnie, konflikty, czy innego rodzaju nieporozumienia. Wszystko wydaje się w najlepszym porządku, a sama relacja wygląda bardzo obiecująco. Osoba porzucona po za bólem związanym z rozstaniem zadaje sobie szereg pytań, na które nie potrafi znaleźć odpowiedzi.
- Co zrobiłem nie tak?
- Czym do siebie zniechęciłem?
- W którym miejscu popełniłem błąd?
- Czy jestem, aż tak beznadziejny, że nie zasługuję na wyjaśnienia?
Takie zniknięcie partnera bez słowa wyjaśnień jest niezwykle krzywdzące przede wszystkim dla osób, które wiązały z partnerem nadzieje na wspólną przyszłość. Taka postawa może przynieść również wiele korzyści osobie zranionej. Będzie ona mogła w końcu ‘zamknąć’ pewien rozdział w swoim życiu i niejako rozpocząć od nowa. Można uznać to za sposobność do znalezienia partnera, który naprawdę zasłuży na naszą miłość i zaangażowanie w związek. Zamiast usilnie szukać kontaktu do osoby, która zniknęła bez śladu, lepiej poszukać innej znajomości, która może okazać się o wiele bardziej wartościowa".

Nienawidzę tego na maxa. Jeśli Twoja partnerka spełnia choć jeden warunek to spieprzaj od niej jak najwcześniej i jak najdalej, bo szkoda czasu i nerwów. Niezależnie od tego, jak wiele pięknych chwil razem spędziliście i jak wiele do niej czujesz. Ona tego wszystkiego i tak nie doceni i wszelkie Twoje pozytywne uczucia bezwzględnie zamorduje.

Treść wygenerowana automatycznie. Nie musisz na nią odpowiadać. :-)