A jak się kręci - każdy widzi i (prawie) nikt się z tego nie wykręci.

W marcu bieżąco roku zatrzymano mężczyznę narodowości czeczeńskiej, który posiadał w Polsce status uchodźcy. 

Okazało się, że delikwent był najemnikiem na usługach ISIS i fizycznie brał udział w walkach w Syrii.

Mało tego. Kyuri A. był na tyle zuchwały, że posiadał na terenie polski (bez zezwolenia) broń - karabinek maszynowy. 

Zatem? Polskie służby nie są w stanie zweryfikować osób, które w naszym kraju występują o status uchodźcy. 

Oznacza to, że nie jesteśmy przygotowani na przyjęcie żadnych "uchodźców". 

Podobnie rzecz ma się we wszystkich innych krajach Unii Europejskiej. 

Niewiele pomysłów obecnego rządu mi się podoba, jednak trzeba przyznać, że ta idea jest bardzo na miejscu i najwyższy czas uporządkować kwestię polskiej flagi i godła. W przyszłym roku rząd przyjąć ma nowelizację ustawy o godle, barwach i hymnie RP. Niemal pewne jest, że zmiany dotkną naszej flagi, a konkretniej odcieni koloru białego i czerwonego. Skończymy w końcu z tą szaro-brudno-białą i czerwoną oczo(ekhm) jak sucza suknia barwą. Będzie tak jak być powinno - śnieżna biel i dostojny karmazyn. Dodatkowo, choć to w tej chwili mniej pewne - biały orzeł ma z powrotem odzyskać krzyż na swojej koronie. Ten został mu zabrany w 1927 roku.

 Jak dla mnie - bardzo dobrze. Aplauz się im należy! 

Mowa o "Świątecznych Chłopcach", a właściwie już dziadkach - i nie żadnych świętych, ani Mikołajach. Na dalekiej północy, w Islandii - świąteczne zwyczaje są dużo bogatsze niż w pozostałych krajach Europy. Dość sporym elementem tych zwyczajów są właśnie Świąteczni Chłopcy (Jólasveinar), którzy schodzą z gór i przychodzą do Islandczyków już od 12 grudnia - po jednym każdégo dnia, aż do 24 grudnia. Kim oni są i skąd się wzięli? Jólasveinar to potomkowie okrutnej Grýli i Leppalúði. O starej paskudzie, jej samcu i kocie można by napisać osobny blog. Grýla nie była bezpośrednio związana ze świętami Bożego Narodzenia do XVII wieku. Stare islandzkie przesłanki mówią o tym, że matka Jólasveinar zjadała dawniej niegrzeczne dzieci. Ulubioną potrawą Grýli był właśnie gulasz z niesfornych bachorów. Obecnie żyje ona ze swoim trzecim mężem - Leppalúði w polach lawy Dimmuborgir (nie wiadomo jaki los spotkał dwóch wcześniejszych). Razem z nimi mieszkają Świąteczni Chłopcy oraz Świąteczny Kot (Jólaköttur). Niebezpieczne kocisko dobierało się nawet do niegrzecznych dorosłych. Przede wszystkim zjadało jednak tych, którzy nie włożyli w święta jakiegoś nowego ubrania. Wróćmy jednak do Jólasveinar. Każdy z nich posiada własne cechy, a dawniej uwielbiali płatać figle i podkradać to, na co mieli największą ochotę. 

Dzisiaj Jólasveinar mają dodatkowy wymiar, gdyż od wspominanego 12 grudnia - przez trzynaście dni przynoszą dzieciom drobne upominki. Rodzice muszą więc starannie przygotować się jeszcze na początku grudnia, by ich pociechy miały od 12 do 24 dnia ostatniego miesiąca w roku mały prezent. Coraz częściej upominki szykują sobie również nastoletnie pary i dorośli. Nasze Mikołajki przy tym wymiękają . Później, 25 grudnia przychodzi znany nam wszystkim, międzynarodowy "Święty Mikołaj" z głównymi, większymi prezentami. A co dalej? W pierwszy dzień po Bożym Narodzeniu pierwszy ze "Świątecznych Chłopców" powraca w góry, a za nim każdégo kolejnego dnia pozostali. Trwa to do 6 stycznia - zwanego Þrettándinn, czyli "trzynastego dnia". 

Jest to ostatni, trzynasty dzień Świąt Bożego Narodzenia, bowiem na Islandii święta trwają aż 13 dni.