من دلم مي‌خواهد

خانه اي داشته باشم پر دوست

کنج هر ديوارش

دوستهايم بنشينند آرام

گل بگو گل بشنو

هر کسي مي‌خواهد

وارد خانه پر عشق و صفايم گردد

يک سبد بوي گل سرخ

به من هديه کند

شرط وارد گشتن

شست و شوي دلهاست

شرط آن داشتنِ

يک دل بي رنگ و رياست

بر درش برگ گلي مي کوبم  

روي آن با قلم سبز بهار

مي نويسم اي يار

خانه ي ما اينجاست

تا که سهراب نپرسد ديگر

"خانه دوست کجاست؟ "

-         فريدون  مشيري

نوروزتون پيشاپيش مبارك باشه! 

سال خيلي خوبي برايتان آرزو مي‌كنم. سالي پر از نشاط و خوشحالي، موفقيت، سلامتي، خوشبختي، و همه آرزوهاي خوب ديگه.

 اميدوارم سال نو از سال كهنه براي همه بهتر باشه.

نخستین شرط یک جنگ تن به تن شرافتمندانه برابری در مقابل دشمن است. آنجا که تحقیر می کنیم نمی توانیم بجنگیم،انجا که فرمان می رانیم، آنجا که چیزی پایین تر از خود می بینیم نباید بجنگیم. راه و روش جنگی من در چهار اصل خلاصه می شود : یکم آنکه من فقط به چیزهای پیروزمند حمله می کنم و اگر لازم باشد صبر می کنم تا پیروز شوند. دوم : فقط آنگاه به چیزی حمله می کنم که بدانم هیچ متحدی ندارم ، تک و تنها هستم و تنها خودم را به خطر می اندازم. سوم : اینکه من هرگز به اشخاص حمله نمی کنم، من شخص را فقط به عنوان ذره بینی به کار می گیرم که با آن بشود یک وضعیت بحرانی عمومی که نهان و به سختی دست یافتنی است ، قابل رویت کنم. چهارم : من فقط به چیزهایی حمله می کنم که از اختلافات شخصی مبرا باشند و هیچگونه پیش زمینه تجارب تلخ شخصی در آنها نباشد.

در عوض حمله کردن برای من نشانه نیک خواهی و حتی در مواردی گواه قدرشناسی است. وقتی نام خود را به کسی یا چیزی وصل می کنم این که له یا علیه او باشد چندان مهم نیست، یعنی برای آن چیز و آن کس حرمت و امتیاز قائلم.