Pod Psią gwiazdą,, zwidy Perseidy

Chyba za sprawą meteorów i  życzeń sąsiada, co nimi szasta.

Nocą mnie znowu nawiedziła, teraz  określę, blond niewiasta.

Przyniosła w darze, koszyk marzeń, które powodem są, mej śliny,

Szafir swych oczu, pąs na twarzy i  rubinowe, ust maliny.

Zwiewnym muślinem, otulona, nie ujawniała swoich wdzięków,

Więc w ciszy nocnej było słychać,  werbel żałosnych moich jęków.

 Daremne próby, by choć rąbek, muślinu z ciała zsunąć lekko,

Spełzły na niczym, bo ta postać, stała, dla rąk mych, za daleko.

Stała tak chwilę, krasząc ciszę, leciutko brzmiącą tęskną nutą,

Dając tym, wszystkim moim zmysłom, nieopisanie ucztę sutą.

 Lecz po tej chwili, jak to w życiu, banalna, dalej rzecz wynikła

Bo obróciła się  na pięcie i w tajemniczy sposób znikła.

Co ma wspólnego sąsiad zdrajca ze spadającym  meteorem?

A ma, bo tylko on mógł sprawić, że jestem z gorszym dziś humorem.

Dotychczas  to za jego sprawą, krowy dawały mało  mleka,

Kury nie niosły, strumień wysechł, a nawet  pies w nocy nie szczekał.

Dziś także jeszcze meteory, spadając, życzeń spełnią wiele,

Więc pójdę może z  wina flaszką i  ze swym, marzeń, tajnym celem.

Odbiję flaszkę, pociągniemy i oprę się na końcu dyszla,

I powiem: Sąsiad, nie bądź świnia, spraw, żeby dzisiaj jeszcze przyszła.

Huker

Cd. wczorajszego bloga.
Po dniu gorącym,  gorąca noc nastaje
i gdy ktoś wstaje, często mu się zdaje....................................

Pod psią gwiazdą…poranne złudzenia

Dzisiaj, zbudzony rannym chłodem,

Tak pomyślałem mimochodem,

jakie posiadałbym korzyści

gdyby ten „słodki” sen się ziścił.

Zapewne słodycz, pestek kilka,

Ogryzek gruszki, wzwodu chwilka,

Tu miraż chwili się roztoczył

I otworzyłem lekko oczy.

Plamy po wiśniach i ogonki

Ogryzki, krótkie kalesonki.

Pościel stargana, ja……bez blagi,

Na prześcieradle , leżę nagi.

Co tu się stało, w zamęt brnę,

Czy to już jawa, czy to sen?

Istotę sytuacji gnę,

Że chyba jeszcze, nadal, śnię.

I, nie jak zwykle, któż to wie,

Może sam jestem w czyimś śnie?

Tą myślą połechtany mile,

Nie wstanę jeszcze.

Pośpij chwilę.

Huker

Z wielka prośbą, o przyznanie się , kto mnie tak urządził, pozdrawiam?

Wiem , że się nigdy sen ten nie ziści.

Ty naga, wokół garstka wiśni,

A ja, zgodnie z przewrotną snów formułą,

 Zamiast jeść wiśnie, nad kopułą

Szybuję,  frunę nad  szklanym kloszem

I miast opadać, to się wznoszę.

Choć kwaśny przedmiot pożądania,

Raczej do spadku winien skłaniać,

By chociaż wzrok nasycić wiśnią.

Czy jeszcze takie sny się przyśnią?

Zapewne tak, bo w snach - marzenia,

A te złośliwie los nam zmienia.

Dlatego,  ufny w szczęście, tuszę:

Znów  Naga, wokół kilka gruszek,

I ja, nie, jak w powyższym, swym wywodzie,

Obok, z lepiącym sokiem się, na brodzie.

Huker