Widziałam kobietę.
Miała takie smutne oczy. Patrzyła przed siebie pustym wzrokiem.
Serce miała wyciągnięte na dłoni.
Było małe, kruche, z licznymi bliznami. Ledwo biło.
Kobieta wyciągnęła rękę, pokazując mi swoje serce.
Krzyczała
że jest takie przeze mnie, że to ja i moja naiwność zabija jej duszę.
Płakała. Ramiona jej drżały
Serce- powoli pękało na pół.

Wtedy uświadomiłam sobie, że patrzę w lustro.