"...Żar piasku, jest tak gorący,
że aż drga powietrze.
Dotknąłeś mnie, niby „niechcący”
a ja - chcę jeszcze.
Chcę poczuć, ogień co pali „ziarenka”
jednak Ty, z zakłopotaniem
- zerkasz
i mówisz „Kochanie, zejdźmy ze słońca.
Zrobiłaś się jakaś, taka – gorąca…”..."

"...Objął mnie tak czule i namiętnie.
Wiem, że to przeciwieństwa, więc w rezerwie,
trzymam obojętne - ramion wzruszenie.
On – niezrażony – ciepłem wieje
- na moje ciało
- nieśmiało
- przyzwalające na… dystansu brak.
Kto jest mym kochankiem?

Wiatr…"

"...Pole uczesane, podmuchami przestrzeni.
Ja i Ty - wśród łanów idziemy,
chowając dłoń w dłoni.
Korowód kwiatów, za nami goni
- jak wesołe pieski
- z płatków - merdaniem.
Świat jest zielono – niebieski.
Tak Cię kocham – Kochanie.

Zostańmy tu – wśród pól.
To będzie stół,
na którym naszą miłość - zjemy.
Wypijemy
- namiętność.
Stukrotny plon
- zbierzemy.
Na pewno…"

"...Kto się w kim przegląda?
Strumyk w niebie, czy Niebo w strumyku?
Woda - szemrze po cichu,
Niebo zagląda
- Strumykowi w oczy.
Czarować zaczyna:
„Aleś, piękny i uroczy”.
Strumyk jak dziewczyna ,
wdzięczy się, przymila
- nadchodzi zespolenia
rozkosznego - chwila.
Niebo chmurką ocienia,
chwile intymności.
A Ty, stoisz na brzegu i zazdrościsz,
że tak się kochają – namiętnie.
Może, gdy łyk Strumyka przełkniesz
i spojrzysz w Nieba przestworze
- poczujesz – jak im razem - dobrze..."

"...Zapisałam sobie Ciebie całego

W notatniku gdzieś głęboko schowanym

Ciepło oczu i uśmiech promienny

Nakreśliłam słowem pisanym

Ciepło rąk, co gorętsze od słońca

Będę nosić w kieszeni schowane

Aż do dnia, kiedy znowu mnie dotkniesz

Swą pieszczotą dłoni nad ranem

W myślach schowam głos, co ukaja

Pocałunki namiętne i czułe

Iskrę w oku uścisk serdeczny

Pod poduszkę Twoją koszulę

Choć będziemy daleko od siebie

Serca wspólnym już biją rytmem

Jesteś we mnie ja w Tobie jestem

Miłowanie nadal w nas kwitnie..."