یا سپیدی ، یا سیاهی
همیشه همین دو رنگه !
گاهی یک بازیه ساده ست !
گاهی وقتا خود ِ جنگه !!

این نبرد تیره روشن
گاهی کم ، گاهی زیاده
گاهی جنگ تیر و ترکش 
گاهی شکل اعتیاده

روی این صفحه ی بازی 
خیلیا بردن و باختن
بعضیا قلعه سوزوندن
بعضیا دوباره ساختن!!

سرزمین شاه تیره 
چه بلا ها که ندیده!
چه امیرایی که رفتن 
با دو دست رگ بریده !!

زیر پای فیل دشمن 
چه پیاده ها که مردن 
توی چارخونه ی بازی
بی نشونه جون سپردن!

یا سپیدی ، یا سیاهی !
همیشه همین دو راهه!
بگو رنگ ما کدومه ؟؟
چی درست ؟ چی اشتباهه!؟

گوشه گوشه های این خاک 
پر ِ شعرای سپیده
دل لاله ها کبوده
خون سرخ هر شهیده

شاهِ تیره رنگ شطرنج
توی خونه ی سپیده

مهره ی سپید ِ شاهو
کی تو رنگ تیره چیده؟؟

یا سپیدی ، یا سیاهی !
یکی از همین دو راهه!
زیر پاتو خوب نگاه کن !!
یکی راهه ، یکی چاهه!

زیر پاتو خوب نگاه کن !! یکی در میون سیاهه...

فرشید همتیان

آخر هفته ی خوبی داشته باشین

به مناسبت سوم خرداد سال روز آزاد سازی خرمشهر

ای وطــن ، ای مـــادر تاریــخ ســـــاز 

ای مــرا بـر خـــاک تـــو روی نیــــاز

ای کویــــر تـــو بهشـت جــــــان مــن

عشـــق جــــاویدان من ایـــران من

ای ز تــو هستی گرفته ریشـــــه ام

نیست جــز اندیشه ات اندیشــه ام

آرشــی داری بـــه تیـــــر انــــداختن

دست بهرامــی بـه شیــر انــداختن 

کـــاوه ی آهنگــــری ضحـــاک کـش

پتـک دشمـن افکنــی نـا پــاک کش 

رخشــی و رستم بر او پـا در رکـــاب 

تــا نبیند دشمنت هرگــز به خـــواب 

مـــرزداران دلیــــرت جـــان به کــــف 

سر فــرازن سپــاهتت صف بــه صف 

خــون به دل کــردند دشت و نهــر را 

بـازگـــردانــدنــــد خـــرمشهــــــر را 

ای وطـــن ،ای مـــادر ایــــران مـــــن 

مـــــادر اجــــداد و فــرزنــــدان مــــن

 خــانه ی مـن بانه ی من توس مــــن

 هــر وجــب از خــاک تو نامــوس مــن 

ای دریـــغ از تـــو که ویــران بینمـــت

 بیشــــه را خالــی ز شیــران بینمـت

 خـــاک تو گـر نیست جـان من مبــاد

 زنــــده در این بـوم و بر یک تـن مبــاد

وطــن یعنی همـه آب و همه خــاک 

وطــن یعنی همـه عشق و همه پاک 

به گــاه شیـــر خـــواری گاهـــــواره

بــه دور درد پیـــــری، عیـــن چـــــاره 

وطــــن یعنـــی پــدر،مادر ، نیاکـــان

بــه خون و خـاک بستن عهد و پیمان

وطـــن یعنـــی هـویت، اصل، ریشـه

ســـر آغـــاز و سر انجـــام و همیشه 

ستیــغ و صخـــره و دریــا و هامـــون 

ارس ، زاینــــده رود ، ارونـــد ، کـارون 

وطـــن یعنــی سرای تــرک تا پـارس

وطـن یعنــی خلیــج تــا ابـــد فــارس

وطن یعنی دو دست از جان کشیدن 

بـه تنگستــــان و دشتستــان رسیدن

 زمیـن شستن ز استبــداد و از کیـن

بـه خــون گــــرم در گرمابـــه ی فیـــن

وطــن یعنــی اذان عشـــق گفتــــن

 وطـــن یعنــی غبــــار از عشق رُفتــن

وطــن یعنــی هـدف یعنی شهـامت

 وطـــن یعنـــی شـرف یعنـی شهـادت

وطــن یعنــی گذشتــه، حـال، فـردا

تمــــام سهــــم یـک ملـــــت ز دنیــــا

وطــن یعنــی چــه آبـاد و چه ویـران

وطــــن یعنــی همین جـا ، یعنی ایران

وطــن یعنــی رهایی ز آتـش و خـون

خـــروش کــــاوه و خشــم فـریــدون 

وطــن یعنــی زبــان حـــال سیمــرغ

حـدیـــث جــان زال و بـــال سیمــرغ 

سپــاه جــان به خوزستــان کشیدن

شهـــادت را بــه جــان ارزان خریـدن 

نمــاز خون به خونیـن شهـر خواندن 

مهــاجــم را ز خــرمشهـــر رانـــــدن

 وطـــن یعنــی اذان عشـــق گفتــن

 وطــن یعنــی غبـار از عشـق رفتــن

 وطــن یعنــی گذشتــه،حـال، فـردا

 تمـــــام سهـــم یـــک ملــت ز دنیــا

 وطــن یعنــی چـه آبـاد و چه ویـران

وطـــن یعنـی همین جا یعنی ایـران...

تقدیم به همه ی اونایی که جونشون،سلامتیشون

و خانوادشون رو فدا کردن...

مدیونیم بهتون تاااااااااااا همیشه...

دامن مخمل شب به روی خاک
گرمی خون زمین تو تن تاک
کوچه های شهر غم همه بن بست
خسته از هرچی که نیست هر چه که هست
دستای کوچک و سرد با نگاهی یخ زده 
نقشای خیالشو به افق گره زده
توی تار و پود رنج،نقش طناز ترنج
باغ رنگ،خواب کویر،توی قاب دار اسیر
نقشای امید را به تار شب به پود روز گره زد
باغ رنگ کویر را به تار شب به پود روز نشاند
سرخی خون انار،پاروی بید
زردی نیزه آفتاب،سبز امید
دستای نحیف و پیر،با چشای شب زده 

آخرین نگاهشو،به افق گره زده

ای کاش گلهای رنگ به دار قالی اسیر نبودن...

شعر: آرش سبحانی

http://www.persianpersia.com/music/p/nakissa.php?artistid=73&Albumid=183&trackid=1488

یکی از نان میگه
یکی از جنگ
یکی از زندگی
یکی از مرگ
یکی از امید به فردا
یکی از شکوه دیروز
یکی از راه شبانه گزارش روز
یکی تشنه یه قطره آب
یکی کنار دریاست
یکی صد سال نشسته در انتظار فرداست

یکی همش تو رویاس

یکی وضعش رویایی

یکی گیر مردابه

یکی دلش دریایی

یکی بفکر توپه

یکی دیگه توپ فکر میکنه

یکی درگیر زندگیه

یکی زندگیش درگیریه
یکی داره داد میزنه
یکی سیاستش سکوته
یکی صدای راستیه ولی حقیقتش دروغه
ای داد از عشق ای داد از عشق که رفت ز یاد

ای داد از عشق ای داد از عشق که رفت ز یاد...

http://www.youtube.com/watch?v=-ojfhDziCGw

حتما خیلیاتون این داستانو شنیدین(سعید میدونم تکراریه ولی دلیل داره)

نقله میگن یه بابایی یه طوطی داشته،میخواسته بره سفر طوطیشو میسپره دست رفیقش و بهش میگه:

«من عاشق این طوطیم.خیلی مراقبش باش.»

از قضا یه هفته بعد رفیق میره دم قفس میبینه طوطیه سر ته افتاده و پاهاش سیخ شده و انا لله...

نامه میده به رفیقش که طوطیت مرد...

رفیقش جواب میده میگه:

«بابا !!!آدم یهو نمیگه طوطیت مرد...خبر بدو که اینجوری نمیدن؛میگن در فقس باز بود،طوطیت پرید بیرون،رفت نشست رو یه شاخه،شاخه شکست و طوطیت افتاد پایین،سرش و بالش شکست و بعد دو سه روز مرد...!!!»

از قضای روزگار میزنه بابای طرف عمرشو میده شما...

یه نامه میفرسته برا رفیقش و میگه:«در قفس باز بود،بابات پرید رو درخت...!!!

و اینه حکایت ما و اتفاقات روز پدر...

بعله...

تو خود حدیث مفصل بخوان از این مجمل...

روز شادی داشته باشین پر معجزه

دوستدار همگی

گلی خانوم گل