این داستاني است درمورد اولين ديدار " امت فاكس" ، 

نويسنده و فيلسوف معاصر ‌از رستوران سلف سرويس هنگامي كه براي نخستين بار به آمريكا رفت

وي كه تا آن زمان هرگز به چنين رستوراني نرفته بود در گوشه اي به انتظار نشست 

با اين نيت كه از او پذيرايي شود. اما هرچه لحظات بيشتري سپري مي شد ناشكيبايي او از اينكه مي ديد

 پيشخدمتها كوچكترين توجهي به اوندارند، شدت گرفت.
از همه بدتر اينكه مشاهده مي كردكساني كه پس از او وارد شده بودند در مقابل بشقابهاي پر از غذا نشسته 

و مشغول خوردن بودند
وي با ناراحتي به مردي كه بر سر ميز مجاور نشسته بود، نزديك شد و گفت
من حدود بيست دقيقه است كه در ايجا نشسته ام بدون آنكه كسي كوچكترين توجهي به من نشان دهد. 

حالا مي بينم شما كه پنج دقيقه پيش وارد شديد با بشقابي پر از غذا در مقابلتان اينجا نشسته ايد!
موضوع چيست؟ مردم اين كشور چگونه پذيرايي مي شوند؟

مرد با تعجب گفت: " ولي اينجا سلف سرويس است"

 سپس به قسمت انتهايي رستوران جايي كه غذاها به مقدار فراوان چيده شده بود،

 اشاره كرد و ادامه داد به آنجا برويد، يك سيني برداريد هر چه مي خواهيد انتخاب كنيد،

 پول آنرا بپردازيد، بعد اينجا بنشينيد و آنرا ميل كنيد

امت فاكس كه قدري احساس حماقت مي كرد، 

دستورات مرد را پي گرفت اما وقتي غذا را روي ميز گذاشت 

ناگهان به ذهنش رسيد كه زندگي هم در حكم سلف سرويس است.

 همه نوع رخدادها، فرصتها، موقعيتها، شاديها، سرورها و غم ها در برابر ما قرار دارد.

 در حالي كه اغلب ما بي حركت به صندلي خود چسبيده ايم و آنچنان محو اين هستيم 

كه ديگران در بشقاب خود چه دارند و دچار شگفتي شده ايم از اينكه چرا او سهم بيشتري دارد 

كه هرگز به ذهنمان نمي رسد خيلي ساده از جاي خود برخيزيم و ببينيم چه چيزهايي فراهم است، 

سپس آنچه ميخواهيم برگزينيم

دوسال پیش تو یه چهارشنبه پاییزی که هوا بهاری بهاری بهاری بود ساعت  هشت و نیم صبح تو همون بیمارستانی که اطلسی خانوم دنیا اومد،

آقا پسر من چشماشو رو به این دنیا باز کرد و برای همه ی ما بجز شادی یه عااااااااااااااااالمه برکت با خودش آورد.

امید وارم همیشه زندگی اون وهمه ی بچه های ایران زمین سر شار از برکت وبهروزی باشه.

وروزهای عالی تری داشته باشن.

در ضمن از همه ی دوستان خوبی که دیروز تو بلاگ کورش عزیز تبریک نوشته بودن صمیمانه تشکر میکنم.

سرافراز باشین.

پروردگارا .....مهربانم تو را سپاس میگویم بخاطر تمام نعمت هایی که بر من روا داشتی بی دریغ و بی منت

تو را سپاس میگویم بخاطر تمام آنچه که به من عطا کردی و بازستاندی

تو را سپاس میگویم به خاطر تمام در اغوش کشیدن هایت ..... برای همراهی هایت و دستهای یاری رسانت

تو را سپاس میگویم بخاطر تمام سختی ها و  تنهایی هایی که کشیدم و اشکهایی که ریختم چرا که تمام اینها باعث شدن به تو نزدیک تر شوم

تو را سپاس میگویم بخاطر نعمت سلامتی که به من ...خانواده و دوستان خوب و مهربانم ارزانی بخشیدی

تو را سپاس میگویم بخاطر تمام دوستهای خوبی که برام هدیه فرستادی

تو را سپاس میگویم بخاطر چشناندن طعم زیبای دوست داشتن

و تو را سپاس میگویم بخاطر بودنت و خداییت

پروردگارا 

به من ایمانی عطا کن که بپذیرم هر آنچه تو برایم میخواهی

عشق و محبت را در قلبم افزایش بده تا بتوانم همه را دوست بدارم

پروردگارا به من بردباری ،فروتنی و تسلیم عطا کن

آمین

ستایش می کنم قلبی را که بـــا نام انسانیت و شرف به تلاطم بر می خیزد!!!

انکه به خود نهیب می زند احساس هر انسان شریف است و روح هر فرد هدیه ی الهی!!!

او که پاکیش ,روح را جلا می دهد...فکر را ارامش.....و خستگی را از جان به در می 

کند.....!!!

و بـــــاور دارد هیچگاه اشک را بر گونه ای جاری نمی سازد مگر انکه روزی باید جوابگو 

باشد....!

تنها به نام شریف انسان یادمان باشد دلی را به درد نلرزانیم........

 پروردگارا

به من آرامش ده

تا بپذيرم آنچه را كه نميتوانم تغيير دهم

دليري ده

تا تغيير دهم آن چه را كه ميتوانم تغيير دهم

بينش ده

تا تفاوت اين دو را بدانم

مرا فهم ده

تا متوقع نباشم ،دنيا و مردم آن مطابق ميل من رفتار كنند

جبران خليل جبران