Przybyłam do innego świata, kultury.
Byłam samotna I zagubiona.
Było mi źle.
Nie mogłam myśleć o niczym innym jak tylko o śmierci.
Wtedy nagle pojawił sie on
Ktory został moim najlepszym przyjacielem.
To on przywrócił mi uśmiech na twarzy.
To on sprawił, ze stałam sie znów sobą.
To przez niego stałam sie znów szczęśliwa
Dlaczego więc teraz on musi mnie opuścić?
Zostałam zraniona i unieszczęśliwiona
Taka wspaniała, radosna osoba.

Kaźdy chyba ma tak źe ktoś bywa najwaźniejszy dla kogoś ... ale odchodzi po jakimś czasie ...

Proszę... spójrz w moje oczy...
Proszę... nie unikaj spojrzenia...
Patrz w te mokre od potoku łez,
W te, których brąz już zdaje się wyblakły...
Patrz... jak z każdą minutą
Rodzi się w nich kolejna kropla...
Proszę, nie spuszczaj wzroku w dół...
Nie rozglądaj się wokół...
Patrz na mnie...
Spróbuj wyczytać z mego spojrzenia to,
Co tak bardzo mnie rani,
Spróbuj poczuć mój ból...
Pomóż mi przezwyciężyć to,
Co jest mym cierpieniem,
Pomóż trwać w nadziei,
Że szczęście zapuka i do mych drzwi...
Ale proszę... patrz...
Patrz... w oczy zapłakane,
Zapamiętaj gorzki smak ich łez...
Ja potrzebuje Twej obecności,
Chcę słyszeć bicie Twego serca...
Chcę... lecz Ty nie chcesz...
Odchodzisz bez słowa,
Opuszczasz mnie...
Rozpływasz się we mgle rzeczywistości...
A Twoje imię brzmiało...: PRZYJACIEL...