Jak ptak w klatce zamknięty 
serce z bólu trzepocze
niemymi wargami 
imię Twe mamrocze.

Łzy,atrament miłości 
niezapisanej księgi,
w zapadłych policzkach 
świecące perełki.

Myśl nieokiełznana 
jaskółka zuchwała
fala powracająca
która z brzegiem przegrała.

Cichutkie westchnienie
krzyk nierozumianego, 
żałości jęk rozpaczy 
serca konającego.

Wzroku mętnego iskry 
gasnąca Kasjopeja, 
zimna bezduszność która 
cel życia zakleja.

Pragnienie wciąż rosnące 
z budzącą się błogością,
w proszącym geście by -
umrzeć wraz z miłością.

IDOL

Słońce już dawno wstało 
nie ulegając fobii,
wciąż jeszcze w łóżku leżę
choć dzień pierwszomajowy.

Myśl jak bumerang wraca
czasy to nie odległe,
kiedy pierwszego maja 
manifestować biegłem.

Zaszczytny obowiązek 
wobec ojczyzny spełnić,
depcząc mrzonki o wolności 
które na niczym spełzły.

Zakłady pracy, szkoły 
robole, decydenci,
barwny tworzyli pochód 
szturmówki, transparenty.

Chociaż to niebezpieczne
na rząd się biadoliło,
krzycząc w czasie pochodu 
„Partia jest naszą siłą”

Sekretarz kreślił wizję 
że wszystko jest bezpłatnie,
partia robi wszystko by -
ludzie żyli dostatniej.

Dzisiaj się w łóżku byczę
na pochód nikt nie goni,
socjalizm dawno upadł 
dobrobyt też w agonii.

Więc z łóżka się podrywam
do lasu maszeruję, 
głuchy na tani bełkot 
w śpiew ptaków się wsłuchuję. 

IDOL

Pogoda rewelacja 
do maja tylko chwila 
znajomi proszą na wieś
bo urządzają grilla.

Podróż minęła szybko 
już witam Tadka, Zosię 
zapach się wkoło ścielę
na grillu skwierczy prosię.

Gospodarz mnie przedstawia 
z Łodzi Angelika i Jan
jeszcze gość ze Szczecina 
oraz żony koleżanka -Ann.

Schylony dłoń całuję 
już budzę Casanovę
urodę jej podziwiam
piękne oczy brązowe.

Wysoka ,długie nogi 
brunetka, wydatny biust 
dech w piersi aż zatykał 
rajski zapach -Amber Musk 

Do dziś go jeszcze czuję 
jej obraz wciąż odtwarzam,
o następny grill prosiłem 
miłego gospodarza.

Sygnału tylko czekam
po chwili na skrzydłach gnam
głęboko przekonany 
że będzie też i piękna An.

IDOL 

Chcąc wynagrodzić żonie 
to że miał kochankę, 
postanowił jej sprawić 
miłą niespodziankę.

Gdy sukienkę kupował
pomyślał więc sobie,
kupie dwie takie same
dwóm przyjemność zrobię.

Że ją uszczęśliwił 
żonusia nie zaprzecza,
zabiegana szykuje
kolacje przy świecach.

Przyjaciółkę znaną 
miłośniczkę jedwabi,
podarek choć ucieszył
w zakłopotanie wprawił.

Niby suknia pasuje
każdy to przecież przyzna,
teraz jest konieczna 
nowiutka bielizna.

Butów ,torebki nie ma 
kolii z drogich kamieni,
jak się cieszyć kiedy 
węża masz w kieszeni.

Nie da się dwóch kobiet
tym samym zadowolić,
gdy jedna szczęśliwa
druga będzie biadolić.

IDOL