Mamy piękne lasy 
jak kiedyś na Rusi,
kozak tu prawdziwek
tam jagoda kusi.

Obłowić się w runo 
w każdym chętka drzemie 
stąd też przeżywamy 
lasów oblężenie.

Z prawej zięć przycupnął
mamunia przy córce,
śmigają rękoma
jagodzina furce.

Jak Pan Bóg da kupca
to diabeł faktora,
znienacka dopadła 
ich komarów sfora.

Pierwszy szturm przypuścił
teściowej spróbował,
machnął skrzydełkami 
zaraz wykorkował.

Następny na zięcia 
rzucił się przebiegły
zanim pozostałe
„ciasteczko” obległy.

Pokąsany srodze 
zbieraniem zmęczony 
jednak z pełnym wiadrem 
powrócił spełniony.

Widoczna tu prawda 
na otwartej dłoni
kto tyka teściową
często w piętkę goni.

IDOL

Choć mnie wychowano 
bywam aspołeczny,
nie dalej jak wczoraj 
znów byłem niegrzeczny.

Spotkanej kobiecie 
ani się skłoniłem,
oczka doń puszczałem
uśmieszki trwoniłem.

Zamiast się przedstawić
już żelazo kułem, 
wybiegając w myślach 
plan misterny knułem.


Tak jak z nut kłamałem
prawiąc komplementy,
choć jestem diabełkiem
mówiłem żem święty.

Pragnąc pocałować 
maniery nagiąłem,
nie prosiłem wcale
bez pytania wziąłem.


Źle potraktowałem 
prawie jak dzikuskę,
chociaż było chłodno 
to rozpiąłem bluzkę.

Niczym jak królewnie
przygotować łoże,
śmiało położyłem 
na twarde podłoże.

Nie bacząc na jęki 
prośby ni apele, 
podkręcałem tempo
swoje mając cele. 

Choć źle postępuję
sumienie me głuche,
wcale nie żałuję 
miast wyrazić skruchę.

Nawet ksiądz dobrodziej 
moje ego łechce,
takiego gagatka
w piekle nikt nie zechce.

IDOL

Znudzony wierszami
pragnąłem odmiany
trafiłem na stronę
z różnymi gierkami.

Przegrawszy fortunę
(brak szczęścia w gratisach)
sprawił że zacząłem
znów wierszyki pisać.

Lubię prosty przekaz
nie tak jak w empire
zacząłem zamieszczać 
tu w GameDesire.

Dzięki pięknym Muzom
dobrą wenę miałem
czując się potrzebny
stale coś pisałem.

Szczęście mnie dotknęło
nie będąc Homerem
zwycięzcą zostałem
pierwszym tu blogerem.

Z otwartego serca
śląc z radości łzami 
szereg podziękowań
to dla Was kochani.

Choć o pomstę do nieba
me pisanie woła
poprawy nie będzie 
bom stary bazgroła.

Niechaj to co piszę
nikogo nie złości 
ale wywołuje
promyczek radości.

IDOL

PS.

Były incydenty 
(sięgam do pokuty)
urazy nie chowam 
choć byłem opluty.

Przeprosiny składam
gdy zbyt ostry byłem
niewłaściwym słowem 
komuś ubliżyłem

Opustoszały pola
znikło złote zboże,
na następne siewy
oracz glebę orze.

Cieplutką kołderką 
mgła ziemię okrywa,
gęgot dzikich gęsi 
z niebios się dobywa. 

Nocka coraz dłużej 
z odejściem zabawia,
niby skrzące perły
łzy rosy zostawia.

Nad rzeką od świtu
gdzie gęste burzany,
odbywają głośne 
sejmiki bociany.

Lato przeniknięte
wczesnym rannym chłodem, 
łezki gorzkie roni 
że już trzeba odejść.

Radość mnie napawa
uśmiecham się chętnie,
bo oto się zbliża
ta - za którą tęsknię.

IDOL

Powoli wlókł się czas
całą noc nie spałeś
zanim nastał jasny dzień
głos Pana usłyszałeś.

Z kopyta ruszył film
w nim znajome twarze
choć wszechobecny ból
ostrość dziwnie marze.

Beztroskie dzieciństwo
spokojne wzrastanie
odnalezienie się 
w życia bałaganie.

Już puzzle życia z Nią 
wspólnie układałeś
z ufnością i nadzieją 
pierwszy krok stawiałeś.

Dziećmi cieszyłeś się 
wspólne snując plany 
przez niedbalstwo innych 
byłeś ukarany.

Marsza żałobny ton
modlitw ciche słowa
żałosne łkanie gdy
matka syna chowa.

Wciąż poszukiwałeś
szczęścia wokół siebie
teraz je znalazłeś 
bo ono jest w niebie. 

IDOL